Miejskie Centrum Medyczne „Bałuty” w Łodzi

INFORMACJE OGÓLNE

Świadczenia podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) udzielane są ubezpieczonym, którzy dokonali wyboru lekarza, pielęgniarki i położnej POZ poprzez złożenie odpowiedniej deklaracji wyboru, a także uczniom objętym opieką pielęgniarki szkolnej. Osoby ubezpieczone w NFZ mają prawo wyboru lekarza, a także pielęgniarki i położnej POZ w poradniach mających podpisaną umowę z oddziałem wojewódzkim NFZ.

Ubezpieczony może wybrać tylko jednego lekarza, jedną pielęgniarkę i jedną położną POZ. Przy wyborze nie obowiązuje rejonizacja, nie trzeba zatem korzystać z usług placówki medycznej położonej najbliżej miejsca zamieszkania.

Wybór lekarza, pielęgniarki, położnej POZ może mieć miejsce nie częściej niż trzy razy w ciągu roku kalendarzowego. W przypadku każdej kolejnej zmiany pacjent jest zobowiązany do dokonania opłaty w wysokości 80 zł. Ubezpieczeni nie wnoszą opłat, gdy zmiana wymuszona jest czynnikami od nich niezależnymi.

Osoby ubezpieczone w innym państwie UE, ale mieszkające w Polsce, składają deklaracje do POZ na podstawie poświadczeń wydanych przez właściwy terytorialnie oddział Funduszu. Osoby zamieszkujące w jednym z krajów EFTA, a którym Fundusz wydał formularz E109 albo E121 nie mogą złożyć deklaracji wyboru.

ZAPIS DO MCM "BAŁUTY"

Osoby zamierzające korzystać z naszych usług podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) proszeni są o wypełnienie poniższych deklaracji wyboru lekarza/pielęgniarki/położnej i dostarczenie ich do naszych przychodni (deklarację można wysłać nam pocztą lub przez osoby trzecie).

DEKLARACJE ELEKTRONICZNE

Deklaracje wyboru lekarza, pielęgniarki i położnej POZ można złożyć również elektronicznie za pośrednictwem Internetowego Konta Pacjenta (IKP) na stronie pacjent.gov.pl. Do tego celu niezbędny jest profil zaufany lub e-dowód.

INFORMACJE OGÓLNE

Świadczenia zdrowotne powinny być udzielane według kolejności zgłoszeń w dniach i godzinach pracy świadczeniodawcy, zgodnie z harmonogramem jego pracy. Jeżeli świadczenia nie mogą być udzielone w dniu zgłoszenia, każda placówka realizująca świadczenia na podstawie umowy z NFZ ma obowiązek wskazać pacjentowi inny termin ich wykonania i umieścić pacjenta na tzw. liście oczekujących.

Prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej poza kolejnością mają:

• pacjenci w stanie nagłym,
• osoby, które posiadają tytuł Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi lub Zasłużonego Dawcy Przeszczepu,
• inwalidzi wojenni i wojskowi,
• kombatanci (także osoby represjonowane),
• uprawnieni żołnierze i pracownicy, w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.

Lekarz kierujący pacjenta do dalszego leczenia specjalistycznego kwalifikuje go do jednej z dwóch kategorii medycznych:

• przypadek pilny – pacjent, który wymaga pilnego udzielenia świadczenia ze względu na dynamikę procesu chorobowego i możliwość szybkiego pogorszenia stanu zdrowia lub znaczącego zmniejszenia szans na powrót do zdrowia,
• przypadek stabilny – pacjent, który nie znajduje się w stanie nagłym i nie został zakwalifikowany jako przypadek pilny.

Ważne jest, żeby przyjęcia odbywały się zgodnie z kolejnością wpisów na liście oczekujących, a przyspieszenie przez przesunięcie na liście było spowodowane wyłącznie względami medycznymi.

Pacjenci objęci kontynuacją leczenia nie są umieszczani na listach oczekujących. Za takich pacjentów uznaje się również pacjentów, którzy mają zgłosić się po hospitalizacji na wizytę kontrolną, wskazaną w wypisie ze szpitala.

LISTY OCZEKUJĄCYCH

Prowadzenie wpisów na listy oczekujących powinno odbywać się na bieżąco, a więc umieszczanie pacjenta na liście oczekujących powinno nastąpić w dniu jego zgłoszenia się do świadczeniodawcy. Ustalanie przez świadczeniodawcę dni do zapisywania się jest niezgodne z prawem.

Na liście oczekujących odnotowuje się następujące informacje:

• numer na liście oczekujących,
• datę i godzinę wpisu,
• imię i nazwisko pacjenta,
• numer PESEL, a w przypadku jego braku, numer dokumentu potwierdzającego tożsamość pacjenta,
• adres pacjenta,
• numer telefonu lub oznaczenie innego sposobu komunikacji z pacjentem lub jego opiekunem,
• rozpoznanie lub powód przyjęcia,
• planowany termin udzielenia świadczenia,
• imię i nazwisko osoby dokonującej wpisu wraz z jej podpisem.

Po ustaleniu terminu przyjęcia pacjenta, świadczeniodawca może odnotować na skierowaniu:

• datę udzielenia świadczenia,
• rodzaj/nazwę listy oczekujących wraz z numerem kolejnym na liście,
• datę dokonania wpisu na listę.

Adnotacje powinny być potwierdzone pieczęcią świadczeniodawcy oraz podpisem i ewentualnie pieczątką osoby potwierdzającej wpisanie świadczeniobiorcy na listę oczekujących.

Świadczeniodawca ma obowiązek poinformowania pisemnie pacjenta o terminie udzielenia świadczenia oraz uzasadnienia przyczyny wyboru tego terminu. Planowany termin udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej oznaczany jest poprzez wskazanie konkretnej daty. Jeżeli jednak czas oczekiwania przekracza 6 miesięcy, licząc od daty wpisu na listę oczekujących, można wskazać termin z dokładnością do tygodnia. W takim przypadku o dokładnej dacie przyjęcia pacjent powinien zostać poinformowany nie później niż na 14 dni przed planowanym terminem udzielenia świadczenia. Powiadomienie takie musi być skuteczne, tzn. świadczeniodawca powinien otrzymać potwierdzenie, że pacjent został powiadomiony.

Jeżeli wystąpią okoliczności uniemożliwiające zachowanie uzgodnionego terminu, świadczeniodawca musi poinformować pacjenta w każdy dostępny sposób o zmianie terminu wykonania
świadczenia i jej przyczynie (np. telefonicznie, drogą elektroniczną, listownie). Dotyczy to również przypadku zmiany terminu na wcześniejszy.

Wykazy osób oczekujących i skreślonych z list do wybranych poradni specjalistycznych, oddziałów szpitalnych oraz na wybrane świadczenia, informacje o średnim czasie oczekiwania, liczbie osób oczekujących, liczbach osób skreślonych, w tym liczbie osób skreślonych z powodu wykonania świadczenia, przekazywane są przez świadczeniodawców co miesiąc do NFZ. Informacje o liczbie oczekujących i średnim czasie oczekiwania, w podziale na przypadki pilne oraz przypadki stabilne są następnie publikowane przez oddziały i centralę Funduszu na stronach internetowych.

W przypadku gdy pacjent nie może stawić się w poradni lub gdy zrezygnował ze świadczenia opieki zdrowotnej jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym świadczeniodawcę. Pacjent powinien także powiadomić świadczeniodawcę o wszelkich Lista oczekujących na udzielenie świadczenia stanowi integralną zmianach adresu, numeru telefonu, adresu poczty elektronicznej, które podał przy wpisywaniu się na listę oczekujących. Brak aktualnych informacji utrudni lub uniemożliwi świadczeniodawcy kontakt z pacjentem np. z powodu zmiany planowanego terminu udzielenia świadczenia.
W razie pogorszenia stanu zdrowia pacjenta, które może wskazywać na potrzebę wcześniejszego udzielenia świadczenia, pacjent jest zobowiązany poinformować o tym świadczeniodawcę. Wówczas, ze względów medycznych, należy odpowiednio skorygować termin udzielenia świadczenia. Podstawą przesunięcia na liście jest wtedy zaświadczenie lekarskie, adnotacja lekarza kierującego na skierowaniu lub osobista kwalifikacja przez świadczeniodawcę (przy zgłoszeniu osobistym).

SKREŚLENIE Z LISTY

Jeżeli pacjent nie stawi się u świadczeniodawcy w wyznaczonym dniu bez powiadomienia, zostaje skreślony z listy. Skreślenia dokonuje się również między innymi w przypadku:

• wykonania świadczenia przez świadczeniodawcę, u którego pacjent był zapisany,
• powiadomienia przez pacjenta wpisanego na listę oczekujących o rezygnacji,
• zaprzestania wykonywania danego rodzaju świadczenia przez świadczeniodawcę, u którego pacjent był zapisany,
• przeniesienia pacjenta wpisanego na listę oczekujących na inną listę oczekujących u tego samego świadczeniodawcy,
• zgonu pacjenta wpisanego na listę oczekujących,
• potwierdzonej przez Fundusz informacji, że pacjent znajduje się na liście oczekujących na to samo świadczenie u innego świadczeniodawcy.

W wypadku skreślenia pacjenta, na liście odnotowywana jest data oraz powód skreślenia.

INFORMACJE WSTĘPNE

Warunki i zakres udzielenia świadczeń zdrowotnych oraz zapewnienie dostępu do nich określa Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. W Ustawie zdefiniowane są także zasady i tryb finansowania świadczeń oraz zasady ubezpieczenia zdrowotnego, którego podstawą jest solidaryzm społeczny. Oznacza to, że każdy ubezpieczony, bez względu na to, jak wysoka jest składka, którą płaci, otrzymuje takie same świadczenia opieki zdrowotnej. Podstawową instytucją zapewniającą i finansującą świadczenia opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych oraz osób uprawionych do świadczeń opieki zdrowotnej jest Narodowy Fundusz Zdrowia.

Świadczenia zdrowotne to wszelkie czynności służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub odrębnych przepisów, a związane z:

• badaniem i poradą lekarską,
• leczeniem,
• rehabilitacją leczniczą,
• opieką nad kobietą ciężarną i dzieckiem,
• badaniami diagnostycznymi,
• pielęgnacją chorych i niepełnosprawnych oraz opieką nad nimi,
• profilaktyką zdrowotną,
• orzekaniem i opiniowaniem o stanie zdrowia,
• czynnościami technicznymi z zakresu protetyki i ortodoncji oraz zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze.

Świadczenia mogą być udzielane zarówno przez podmioty publiczne i niepubliczne, jak też przez osoby wykonujące zawód medyczny, czy przez grupową praktykę lekarską lub grupową praktykę pielęgniarek i położnych.

FINANSOWANIE ŚWIADCZEŃ ZDROWOTNYCH

Środki na świadczenia opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych, które są udzielane osobom ubezpieczonym, pochodzą w większości ze składek na ubezpieczenie zdrowotne. Leczenie
pozostałych osób, innych niż ubezpieczone, pokrywane jest z budżetu państwa.

W większości przypadków leczenie jest bezpłatne i pacjent nie ponosi żadnych opłat. Zdarza się jednak, że musi pokryć koszty niektórych świadczeń.

ŚWIADCZENIODAWCY

Świadczeniodawca to osoba (lekarz, pielęgniarka, położna) lub podmiot (poradnia, szpital, gabinet stomatologiczny czy gabinet fizykoterapii), który udziela świadczeń zdrowotnych na podstawie umowy z NFZ.

Do jego podstawowych zadań i obowiązków należą:

• opieka i udzielanie pomocy medycznej pacjentom zgodnie z zachowaniem należytej staranności oraz zgodnie z zasadami etyki zawodowej,
• wykonywanie świadczeń przez uprawnione, posiadające odpowiednie kwalifikacje osoby,
• przyjmowanie pacjentów w pomieszczeniach, wyposażonych w certyfikowany, atestowany sprzęt medyczny, odpowiadających określonym standardom,
• przyjmowanie pacjentów w ustalonym, możliwie najkrótszym, terminie,
• przestrzeganie praw pacjenta,
• rejestracja pacjentów,
• informowanie pacjenta.

Aby zarejestrować się u świadczeniodawcy pacjent może zgłosić się do rejestracji:

• osobiście,
• telefonicznie,
• za pośrednictwem osoby trzeciej,
• jeżeli placówka dysponuje odpowiednim oprogramowaniem, również drogą elektroniczną.

Osoba, która zamierza skorzystać ze świadczeń opieki zdrowotnej u świadczeniodawców, którzy mają podpisaną umowę z NFZ, ma obowiązek przedstawić potwierdzenie prawa do ich uzyskania. Obowiązek ten nie dotyczy dzieci do 6. miesiąca życia, które nie zostały zgłoszone do ubezpieczenia zdrowotnego.

SYSTEM OCHRONY ZDROWIA W POLSCE

VADEMECUM UDZIELANIA ŚWIADCZEŃ OPIEKI ZDROWOTNEJ

PORADNIK - NAWIGATOR PACJENTA

INFORMACJE OGÓLNE

eWUŚ (Elektroniczna Weryfikacja Uprawnień Świadczeniobiorców) to elektroniczny system weryfikacji uprawnień pacjentów, który umożliwia natychmiastowe potwierdzenie prawa do świadczeń finansowanych przez NFZ. Z eWUŚ mogą korzystać świadczeniodawcy, którzy mają dostęp do internetu i uzyskali od Narodowego Funduszu Zdrowia upoważnienie do korzystania z systemu Elektronicznej Weryfikacji Uprawnień Świadczeniobiorców.

Czytaj więcej: eWUŚ